Mien Wiehnachtswunsch

Mien Wiehnachtswunsch






Wiehnachten steiht nu wedder vör de Döör.

Wat löppt de Tied, mi kümmt dat vör,

as wär dat allns noch nich lang her,

wo doch grad Wiehnachten wär.



Nu geiht dat wedder los, dat Köpen und Schenken.

Wat schall´t denn nu sien, magst gor nich an denken.

Se hävt doch allns, de Groten und de Kinner.

Vielleich ´n beten warm Tüüch, för ´n kohl´n Winter.



Doch dat is nich eenfach, dat rechte to finn

´wat ik so lieden mag, is lang nich mehr "in".

Oder - wie is mit ´n elektrische Isenbahn?

Ach nee, - de Tieden sünd lang vergahn.



Hüüt denk man in ganz annere Dimensionen.

Worüm ok nich, dat schall ja ok lohnen.

So mag man denken, dor is keen Wunsch mehr open,

doch ik harr noch een, givt dat nirgens to köpen.



Dat de Menschen mit ´nanner ´n beten beter ümgaht,

ok mal an de denken, de in Schatten staht.

Un för all dat Goot un all dat Geld

´n beten mehr Freeden op disse Welt